Verslag groep 69 Kenia

Mayanja, Kenia

Groep 69: 13 t/m 17 april 2015 

door Frank Oomkes

Prettige drukte

Mayanja is een voorstadje van het grotere Bungoma in West-Kenia, richting Oegandese grens. Een enkele smalle en slechte asfaltweg, verder ‘dirt roads’ van rode aarde die in de heftige regens van de moesson iedere dag veranderen in rode modderbaden. Verspreide bebouwing, natuurlijk overal kleine nerinkjes langs de weg, overal koeien en kippen; een prettige drukte. Als je echt wat nodig hebt, ga je met de boda-boda (taximotorfiets) naar Bungoma.

Een kijkje in de krant

In de Daily Nation vult de zware overstroming in het stadje Narok in de Riftvallei de voorpagina. Op pagina 2 en 3 wordt uitgebreid verslag gedaan van een groot onderzoek onder Keniaanse vrouwen. Kort samengevat: ‘The Kenyan woman cherishes the good life, but is afraid of death, poverty and illness. Kenyan women said that money – good job, good house, good education – and family mattered most, with older married women skewed towards the latter.’ Op de vraag wat ze het belangrijkst vinden in het leven antwoordt 27%: ‘een comfortabel leven’, daarna kwam ‘wereldvrede’ (13%). Presteren, gezondheid, carrière maken en geluk volgden met respectievelijk 9, 8, 7 en 6%. Ik vertel hier zo uitgebreid over, om¬dat het illustreert hoe ontzettend belangrijk geld en bezit zijn in een arm land, hoe eigenlijk alles in het dagelijks leven draait om geld. Verder krijgt de vreselijke slachtpartij in de universiteit van Garissa door Al Shabaab natuurlijk veel aandacht. De terroristen waren beter bewapend dan het Keniaanse leger, dus nu wordt meer geld uitgetrokken voor veiligheid. De toeristenindustrie zakt in, on¬der andere door de dreiging van Al Shabaab.

Legacy Guest Home

Ik lo¬geer in het Legacy Guest Home bij een schat van een gastvrouw, Evalyne. Daar is ook een klein zaaltje, waar de training precies in past. Er is geen flip-over standaard, maar daar vind ik al gauw een oplossing voor: door een houten achterwand aan te brengen en alle meegebrachte ijzerwerk en nylon koord in te zetten, fabrieken we iets wat voldoet. Mijn onderkomen is bescheiden: door lage waterdruk en een defecte pomp werkt de douche niet; de kraan gelukkig wel. Telkens als het hoost, valt de stroom uit, maar Evalyn is zo vindingrijk en behulpzaam dat het allemaal niet uitmaakt.

Prima organisatie

Aan Dennis Situma heb ik een prima coördinator. Hij was een van de beste deelnemers aan een eerdere vijfdaagse die ik gaf, en is voor het eerst coördinator: vlekkeloos. Het prettige is, dat hij er voortdurend bij is, inspringt waar nodig en zelfs hier en daar de rol van co-trainer vervult. Dat werkt prima met een groep van veertien deelnemers. Eigenlijk zou het altijd zo moeten… Evalyn, en de vrouwen die met haar voor de catering zorgen, doen het ook uitstekend: ‘breakfast tea’, lunch en ‘afternoon tea’ zijn goed verzorgd én op tijd.

Hoog opgeleid

De groep is relatief hoog opgeleid, veel mensen hebben middelbare school gehad. Er zijn twee informele leiders: David, sterk genoeg om Goliath te verslaan, en dominee Anthony, die zijn gezag zeer constructief inzet. Er wordt veel en onbedaarlijk gelachen in de oefeningen waar actie aan te pas komt.

De training

De training is groepsgericht, vol actie en de deelnemers zijn betrokken. Zoals vaak heeft de eerste dag een late start; pas om elf uur zijn we compleet. Maar de dagen daarop gaat dat beter. Op de vooraf door de deelnemers ingevulde intakeformulieren zijn conflicthantering en teamwork de meest genoemde leerdoelen. Constructief feedback geven, actief luisteren zonder voortijdig interpreteren, goede vragen stellen, tweerichtingscommunicatie, motiveren, time management, teamwork, situationeel leiding geven en conflicthantering zijn de belangrijkste thema’s van deze training.

De samenwerking bij Blind vierkant is innig; de groep krijgt de taak geblinddoekt een zuiver vierkant te leggen van een lang touw, met op de hoeken een persoon, in het midden van iedere zijde twee of drie mensen, en in het midden van het vierkant, ten slotte, ook weer een persoon. De communicatie moet haast perfect zijn om hierin te slagen. Het lukt hen heel behoorlijk. Leerpunten zijn: controleren of je uitleg begrepen is en doorvragen als je iets niet snapt.

De stoelenoefening, die als thema conflicthantering heeft, loopt uit op een veldslag met veel gelach, met een aantal keren mislukkend vredesoverleg aan het eind. De dominee, die ik erop wijs dat hij een man van de vrede is, antwoordt grimmig: “Maar nu even niet!” Het loopt goed af, uiteindelijk, maar dan hebben we ook wel alle stijlen van conflicthantering meegemaakt. Dat maakt deze oefening zo sterk; Thomas – Kilmann’s model over dit onderwerp, dat we erna bespreken, is dan al in de praktijk gedemonstreerd.

De diploma-uitreiking, met voor iedereen een persoonlijk toespraakje en een Hollands souveniertje, sluiten we, zoals gebruikelijk, af met een extra feestelijke ‘afternoon tea’: koekjes chocola en priklimonade.

Het was een goede week: iedereen heeft intensief gewerkt, we hebben elkaar goed leren kennen en hebben heel veel gelachen en geleerd.